In de aanloop naar de vijfentwintigste editie van Brielle Blues doen we op het eiland Voorne-Putten de historische vestingstad Brielle aan. Landelijk bekend om de festiviteiten rond 1 april en bij de liefhebbers van blues ook bekend om het laatste weekeinde van juli. Immers, dan vindt het traditionele Brielle Blues festival plaats op drie podia, verspreid door de vesting. Tijd voor een interview met de man die het voor de 24e keer gaat meemaken, Marcel Oranje. Voorzitter van de Stichting Brielse Blues Dag en tevens mede-programmeur van Brielle Blues.
Uiteraard willen we weten wat Brielle Blues nu maakt tot Brielle Blues, waar zit het verschil met de Bluesfestivals elders in het land? Marcel Oranje met vriendelijke ogen onder een zilverwitte haardos legt het graag uit. “Het kenmerkendst voor Brielle Blues is dat het een gratis festival is en plaatsvindt in de binnenstad van een historische vesting. Daarbij, drie podia op loopafstand van elkaar, met elk hun eigen identiteit qua programmering. Die identiteit wordt mede veroorzaakt doordat de bij de podia gelegen horecagelegenheden - die als hoofdsponsor fungeren – hun eigen klantenkring hebben. In de basis houden we daar rekening mee met de programmering. Maar ook de ligging van het podium is daarin bepalend. Op de locatie voor podium Markt, midden in het centrum, kun je geen knetterharde muziek hebben. Daar hebben we dus meer de traditionele blues, wat ouwe knarren. Terwijl we op de Turfkade gewoon los gaan qua geluid, daar mag het allemaal lekker wat ruiger. En podium Maarland ligt in de haven, dus speelt men over het water heen wat ook weer een bijzondere dynamiek vraagt van de bands. Eigenlijk bepaalt dat al grotendeels waar veel publiek naar toe trekt.”
UNIEKE MIX
“En niet te vergeten de unieke mix aan bezoekers hier in Brielle. Natuurlijk zijn daar de echte muziekliefhebbers die van heinde en verre het laatste weekend van juli in de agenda hebben staan. Maar, omdat er behoorlijk wat toeristen in de regio zijn in die periode, komen er ook toevallige passanten langs. Tenslotte heb je de bezoekers die hier wonen en gewoond hebben en die elkaar jaarlijks weer tegenkomen in de vesting om bij te praten, muziek te luisteren en een glas bier te drinken.”
De vraag hoe het 25 jaar geleden begonnen is hoeft niet gesteld te worden, want Oranje gaat vol vuur verder met zijn verhaal. “In 1992 is het festival ontstaan omdat een aantal Briellenaren vond dat er niks te doen was en daar verandering in wilde brengen. Waaronder Evert van Tielrooy en Rob van Beek. Na een jaar ben ik erbij gevraagd omdat ik ‘wel affiniteit met blues’ had. Waarschijnlijk is Evert degene geweest die de blues naar binnen heeft gebracht. In die tijd had bijna elk dorp een jazzfestival en zij wilden wat anders.”
“Samen met John Zwetsloot doe ik de programmering. Ik lever een lijstje van in bands die mij aanspreken. John heeft een lijstje met wat ‘hot & available’ is en zo komen we er altijd weer uit. Nu voor de 24e keer voor mij. Overigens vanaf de eerste editie hebben we al drie podia, maar niet te vergelijken met zoals het nu gaat en moet. Wél was er vanaf de eerste keer dat bijzondere, dat charmante wat ons festival kenmerkt.”
“Na vier jaar stonden we wel voor dillema’s. Die editie werd gekenmerkt door slecht weer. Met de podia (trailers waarvan de gordijnen opzij werden geschoven en een soort van steiger) konden wij niet voldoende bescherming creëren tegen het geluid en de bands. Alles veranderde in een natte puinhoop. Toen hebben we besloten om het professioneel te gaan aanpakken. Dát of afhaken, maar dat was voor ons al helemaal geen optie. Sindsdien werken we samen met een boekingskantoor, hebben we professionele podia en geluid en voldoen we aan alle, steeds stengere, wet- en regelgeving. In 1992 begonnen we met drie podia en zeven bands. In 2007 zijn we omgeschakeld naar twaalf bands op de drie podia. Maar wel vanaf het begin op dezelfde locaties binnen de vesting.”
Hebben jullie nog rondgekeken op andere festivals om te leren hoe ze het daar aanpakken, of als voorbeeld te dienen?
“Eigenlijk niet, ik ben ooit in Giethoorn gaan kijken omdat ze ook daar met de problematiek zitten dat het podium aan het water is – net als podium Maarland. Maar verder niet, we willen ons zelf zijn en blijven en gaan vooral door op de ingeslagen wegen. Een gratis festival met extra aandacht voor regionale bands die wij laten spelen op een mooi podium. We zoeken heel bewust naar ‘betaalbare’ bands, die passen binnen de doelstellingen van de Stichting Brielse BluesDag.”
Maar hoe doen jullie dat dan qua financiën, drie podia, twaalf bands dat vraagt toch wel budgetten?
“We zijn een stichting en hebben een groot aantal sponsoren dat ons een warm hart toedraagt. De gemeente Brielle geeft geen subsidie in geld, maar zij faciliteert ons wel. En we krijgen een bijdrage van verschillende lokale ondernemers. Gelukkig zijn er de ‘vrienden van Brielle Blues’, een gezelschap van een man of zeventig die jaarlijks tenminste honderd euro betalen en daar ook heel wat voor terug krijgen. Zoals in februari toegang tot het besloten Winterblues en de voorvertoning in juni. En het felbegeerde Brielle Blues ‘just friends’ t-shirt. Dus eigenlijk krijgen ze drie keer muziek en twee keer te eten en te drinken. Eigenlijk zouden dat er een 125-150 moeten worden, dat zou het voor ons een heel stuk gemakkelijker maken om zaken te organiseren.”
De Stichting Brielse BluesDag is een organisatie die het moet hebben van veel vrijwilligers, in de aanloop een tiental en op de dag zelf een goede vijftig mannen en vrouwen. Plus de bijdragen vanuit de lokale bevolking om een traditie in stand te houden. Zeker omdat sponsoring vanuit het bedrijfsleven niet altijd vanzelfsprekend is. Marcel Oranje geeft aan dat ze deze editie een oud plan weer nieuw leven gaan inblazen. In de beginjaren kon je voor een gulden een sticker kopen voor op je kleding met de slogan ‘muziek voor een piek’. Die actie wordt weer van stal gehaald waarbij bezoekers voor een euro (of meer) een button kopen en die gedurende de dag dragen om te laten zien dat het festival belangrijk voor hen is. “We verwachten 20.000 bezoekers, het zou toch mooi zijn als die allemaal een euro betalen” verzucht de voorzitter/programmeur.
In het verleden was er nog een soort van afterparty in de kroegen van Brielle, daar zien we niets meer van terug op de site?
“Klopt, we zorgen voor muziek vanaf 14.00 uur en gaan door tot 22.00 uur, dan worden de laatste maten afgeslagen. Daar stopt de organisatie van de Brielse Blues Dag en gaan wij beginnen met opruimen. Aan de horecaondernemers zelf om te bepalen of ze nog wat doen voor het publiek dat blijft hangen. Sommigen programmeren zelf een bluesband, sommigen een DJ of gewoon wat muziek. Dus de Bluesroute die er in het verleden was na afloop hebben wij losgelaten”.
Zijn er nog speciale tips voor de bezoeker?
“Allereerst zijn we er trots op dat we dit jaar veel vrouwen op de podia hebben, in vijf van de twaalf bands zijn vrouwen te vinden en soms zelfs meerdere tegelijkertijd. En dan doen we op elk podium ook nog iets afwijkends ten opzichte van de rest van de programmering. Op alle podia hebben we trouwens dezelfde starttijden: om 14.00, 16.00, 18.00 en 20.00 uur starten de optredens. Op podium Turfkade, waar de wat ruigere muziek gespeeld wordt, hebben we The Royal Hounds uit Amerika staan. Maar we hebben nog een Amerikaanse gast, Rob Mostert Hammond met zangeres Dede Priest. En ook hebben we Louisiana Radio staan. Bijzonder, want zij waren er in 1992 ook bij en zijn na een windstilte recent weer gestart. Eigenlijk is de Dave Chaves Band uit Schiedam ook bijzonder en de Leif de Leeuw Band ook met al die jonge muzikanten.”
Brielle Blues wordt gekenmerkt door uiteenlopende blues op één middag. Van ‘old school’ tot bluesrock, van zydeco tot Chicago en Delta blues. En dat alles in een historische stad met maar hele korte loopafstanden tussen de podia.
tekst en beeld JAN PIET HARTMAN
Brielle Blues
Brielle Vesting, 31 juli 2016
